Kiedy tylko sięgamy po miecze, nazywają nas Awarami. Kiedy tylko toczymy garnki na kole, już żeśmy dla nich Wandalowie, a nie Słowianie. Jeśli już dosiadamy w czasie walki koni, stajemy się dla nich Scytami. Z przyjściem czasów zapisanych na kartach ksiąg ciągle nie dane Słowianom zasłużyć na cześć. Budowniczowie naszej krainy zostali nazwani Waregami. Wszystkie nasze - Słowian - zdobycze w sztuce albo w gospodarstwie obcym w zasługi przypisano. Który świat umiał w nutach zawrzeć, stał się dla nich Frankiem a, kto nieboskłon opisał, zaliczyli go do Alemanów. Kim są ONI, żeby odzierać Słowian z dokonań? Dlaczego swój jad tak wytrwale sączą? Z jakiej przyczyny ich słowa mają być więcej warte od naszych, słowiańskich? Jesteśmy Słowianie!